Laatste dagen in het paradijs van Indonesie!

Hai Allemaal,

Al weer een tijdje niets van me laten horen, maar heb het dan ook zo druk gehad!!:p Heb inmiddels al mijn filmuren afgerond en kan als ik thuis ben lekker aan de montage beginnen!! Mijn tweede filmweek bestond vooral uit het filmen van de orang-utans en de sunbears. Het was echt geweldig om ze weer van zo dichtbij te mogen bewonderen. Vooral de babyschool was weer echt een hoogtepunt. Het blijft fascinerend hoe die kleine drommels proberen te leren hoe ze moeten klimmen en dus ook vallen.
Een ander hoogtepunt had ik eerder al die week gehad met het bezoek brengen aan een elimentery school. Als onderdeel van Samboja Lestari behoort ook de educatie en dus ging ik mij met BOS naar een school waar ze een presentatie gingen houden over SL. De kinderen wisten natuurlijk niet wat hun overkwam dat er ook opeens een blanke jongen bij was met een camera. Ze vonden het allemaal reuze interessant en na afloop wilde ze als groep met mij op de foto. Was toch wel een unieke ervaring.
Het afgelopen weekend heb ik vooral genoten van de rust van SL en de aanwezigheid van de orang-utans. Verder heb ik zondag nog even een bezoekje gebracht aan de familie van Winda wat zoals altijd weer een gezellige boel was. Voor ik het wist zat ik met de hele familie op de vloer mee te eten met ongelofelijke scherpe sambal. Het was echt op en top gezellig en zal het weer enorm gaan missen, maar het is helaas niet anders.
Mijn indonesisch hebn ik weer aardig op peil weten te brengen door veel te oefenen en gelukkig bleken veel woorden er toch nog wel te zitten!:p Echter blijft mijn woordenschat nog steeds wel beperkt.
Maandag was de dag dat Myrthe zou aankomen en ik was toch wel een beetje zenuwachtig. Ik was natuurlijk erg benieuwd hoe ze het zou vinden, maar ik was ook benieuwd hoe de mensen hier zouden reageren. De meeste waren in ieder geval razend nieuwsgierig toen ik vertelde dat er een nederlands meisjes zou komen!!;) Het ophalen ging allemaal prima en ze vond het meteen al geweldig. Het was voor haar natuurlijk allemaal nieuw dus ze keek haar ogen uit. Het mooie was dat niet veel later Willie ook aankwam en die zou ook meteen een aantal dagen blijven. Ik kon Myrthe dus meteen voorstellen aan de grote baas! Myrthe had toch nog wel even wat slaap nodig na een toch wel vermoeiende reis dus die middag hebben we niet veel gedaan. 's avonds nam Willie ons mee naar de Ecolodge om een hapje te eten. Oo hier kon Myrthe weer de ogen uit kijken! We maakte kennis met een Australier, Derek, die hier te gast was.
De volgende dag begonnen we de dag met een uitgebreide uitleg van Willie over SL en vervolgens een tour du Willie langs verschillende projecten waar ik ook weer wat van heb kunnen filmen. Myrthe en ik hebben 's middags een wandeling gemaakt waarmee je uiteindelijk bij de orang-utan eilanden komt. Dit was erg gezellig en mooi aangezien je van alles om je heen zag gebeuren. Vogels, vlinders noem maar op. Vevolgens hebben we eindeloos naar de orang-utans zitten kijken op de eilanden waarvan een orang-utan meisje onze aandacht nadrukkelijk probeerde vast te houden. We kregen een hele performance te zien.
'S Avonds weer heerlijk gegeten in de lodge en dit keer met live muziek van Willie die de gitaar er weer is bij gepakt had. Derek kwam er later ook nog bij en bleek ook nog aardif wat op de gitaar te kunnen spelen. Oftewel weer een onvergetelijke avond.
Vandaag zijn we naar Bangkirai geweest. Dit is een klein stuk beschermd ourwoud dichtbij Samboja Lestari. Het bijzondere is dat je via een loopbrug op het niveau van de bomen kan kijken. Deze loopbrug was erg stevig en gelukkig niet al te schommelig dus het was zeker goed te doen. Het geeft je een prachtig uitzicht over het oerwoud en je kan er eindeloos naar blijven kijken. Het was een erg mooie tocht dwars door het gebied en het geeft je weer zo'n lekker gevoel om daar door heen te lopen.
Morgen staat er weer was moois op het programma: We gaan met Willie mee naar de Black River om 6 uur 's morgens. Daar heb je de kans om neusapen te zien. Ik heb deze tocht vorig jaar ook al is gedaan. Om een herinnering te geven: Dat eindigde in het niet zien van de apen, een afgebroken schroef van de moter, een lekkende boot en het wegzakken in de blubber tot aan je knieen! Ben erg benieuwd naar morgen dus!!
Het zullen onze laatste dagen in Samboja Lestari zijn want vrijdag vertekken we naar Java.

Sampia Jumpa!

Baszuki en Myrthe!