Samboja Lestari - Terug van weggeweest!

Hai Allemaal,

Het duurde allemaal wat langer dan ik had gehoopt, maar hier ben ik dan eindelijk met mijn update. Internet is toch nog niet altijd even goed in werking hie, dus heb daardoor niet veel mogelijkheden gehad om te kunnen bloggen.
Mijn aankomst in Indonesie ging allemaal perfect. Ik werd meteen weer opgepikt door de organistie BOS en vanuit Balikpapan waar ik aan kwam ging ik op weg naar Samboja Lestari. Het was duidelijk dat ik een tijdje niet geweest was want het bos was overduidelijk gegroeid. Bijna iedereen die daar werkte kende me nog en dat was echt geweldig om mee te maken. Heb dus toch blijkbaar enige indruk achter gelaten. Toen ik mijn spullen naar mijn kamer had gebracht werd ik naar de Ecolodge gereden waar ik Willie weer zou zien. De man achter het project Samboja Lestari en waaraan ik dit alles te danken heb. Ik wist niet wat ik zag, want de ecolodge is nu inmiddels af en het is echt schitterend geworden. Foto's volgen heironder. Ik kan mij niet meer voorstellen dat ik een jaar geleden heb gezien hoe ze de fundering aan het leggen waren. Maar goed na een heerlijk avondje bijlullen en gezelligheid, moest ik de volgende dag toch echt aan de slag. De reden dat ik namelijk weer ben teruggaan is niet alleen om iedereen weer terug te zien (waaronder Winda inderdaad!), maar vooral omdat ik een film wil gaan maken over het project.
Inmiddels heb ik een schema met alles wat ik moet gaan filmen en wordt ik persoonlijk rond gereden met een begeleider erbij die uitleg geeft. Ik bedoel wat wil je nog meer als beginnend filmmaker!! Tocht blijft het Indonesie, dus schema's zijn eigenlijk nutteloos. Alles verandert toch weer binnen de minuut. Ben inmiddels bij verschillende onderdelen al geweest. Het gaat erg goed en zeker omdat het in het begin regende, maar nu ik echt serieus aan het filmen ben is het heerlijk zonnig!Perfect dus!
Dinsdag kwam er een hele groep belangrijke mensen. Allemaal vrouwen van mannen die werken bij de overheid. In Indonesie worden de vrouwen namelijk ook bijelkaar in een groep gezet die ook invloed kan uitoefenen op politieke beslissingen. De belangrijkste was de vrouw van de minister van milieu. Ze kregen informatie over het project en er werd geld gedoneerd aan BOS. Het mooie was dat ik aan vrouw van de minister werd voorgesteld (doodnormaal toch?) en ze sprak vloeiend nederlands tegen mij. Dat had ik echt totaal niet verwacht, maar het was erg grappig om mee te maken. Voor de rest waren al die vrouwen, vooral een grote kakelbende die steeds met zijn alle op de foto wilden. Je kan je amper voorstellen dat die invloed kunnen uitoefenen op de politiek. Het had meer iets weg van een schoolreisje.
Ook heb ik de familie van Winda weer gezien wat ik echt geweldig vond. Werd meteen uitgenodigd voor een potje voetbal door de jongste broer van Winda. Dus zo gebeurde het dat een blanke reus(ja hier wel!) meevoetbalde met en groepje jonge indonesiers die om de haverklap omvielen van het lachen om eigenlijk helemaal niets, maar het had wel iets hilarisch!
Nou dat was het wel weer voor even. Ben hier nog zeker een week bezig met filmen dus heb nog genoeg te doen, maar het bevalt mij enorm dus heb niets te klagen. Daarna begint het echte reizen met Myrthe door Java en Bali. Ben benieuwd wat we daar allemaal gaan zien!
Ik hoop dat het weer in Nederland ook nog een beetje te pruimen is al hoor ik niet veel goeie verhalen!

Heel viel liefs,

Sampia Jumpa!

Baszuki


Foto's:




De ingang van de Ecolodge



Dit is de Ecolodge met kamers midden in de jungle.



Bijna alle vrouwen met in het paarsroze de vrouw
van de minister.